اخبار و اطلاعات تخصصی حیوانات

زردتشت: پناه دادن به ماده سگ و مراقبت از توله هایش مانند پرورش و تربیت فرزندان انسان پر ارج ست!

اخبار و اطلاعات تخصصی حیوانات

زردتشت: پناه دادن به ماده سگ و مراقبت از توله هایش مانند پرورش و تربیت فرزندان انسان پر ارج ست!

هشت نکته مهم درباره گربه های ماده

 1-این موضوع حقیقت دارد که گربه ها فقط بین اواخر بهار تا اواسط تابستان فحل میشوند؟بعضی از گربه ها بین سه تا پنج بار در سال فحل میشوند و برخی هم مثل سگها فقط دو بار،پس این میتواند در مورد بعضی از گربه ها درست باشد که فقط در این فصول فحل هستند اما در مورد همه صدق نمی کند

2-گربه های ماده مانند سگهای ماده در دوره فحلی خونریزی دارند؟
معمولا خیر،گاهی خونریزی های مختصری بعد از دوره فحلی دیده میشود که شاید نشانه ای از بارداری و سقط جنین باشد.

3-چطور میتوان تشخیص داد که گربه ای باردار ست؟
برای عامه مردم مشخص ترین علامت صورتی شدن سینه ها بعد از حدود سه هفته از جفتگیری ست.

4-طول بارداری گربه ها چند هفته ست؟
معمولا 65 روز ست که در برخی موارد 4 روز نیز اضافه میشود و زایمان بعد از 69 روز هم بین گربه ها اتفاق می افتد.

5-امکان تولد بچه گربه ها در یک زایمان با چند پدر وجود دارد؟!
بله،این مسئله ممکن ست.تخمدان گربه ها بعد از 24 ساعت از جفتگیری شروع به رها کردن تخمکها میکند و هر اسپرم وارد شده میتواند با تخمکی لقاح داشته باشد،حال اگر در طول این 24 ساعت گربه با بیش از یک گربه نر جفت گیری داشته باشد امکان پدران متفاوت برای جنین ها امکان پذیرست!

6-گربه ها برای بارداری چه سنی باید داشته باشند؟
از نظر فیزیکی اغلب گربه ها بین 6 تا 7 ماهگی قابلیت باردار شدن را دارند اما بهترین سن برای بارداری گربه ها حداقل پایان یک سالگی ست.

7-برای گربه بارداری که انگل دارد چه درمانی میتوان انجام داد؟
اساسا گربه باردار نباید از دارو استفاده کند اما باید توجه داشت گربه مادر میتواند برخی انگلها را به جنین و حتی بعد از تولد از طریق شیر به آنها منتقل کند!برخی از داروهای ضدانگل برای گربه ها ی ماده کاملا بی ضرر بوده و هیچ خطری برای مادر و جنینها به همراه ندارند بنابراین به هیچ وجه از قرصهای ضدانگلی متداول برای گربه باردار استفاده نکنید و از دامپزشکش برای استفاده داروی مجاز مشورت بگیرید.

8-برای افرادی که به غیر از گربه باردار گربه نری در خانه دارند که پدر بچه گربه ها نیست بعد از تولد بچه ها چه باید کرد؟
گربه های نر یا نمی دانند و یا اهمیت نمی دهند که پدرشان هستند یا نه!مشکل اساسی که وجود دارد احتمال حمله گربه دیگری چه نر یا ماده به بچه گربه ها وجود دارد بنابراین به هیچ وجه توصیه نمی شود گربه مادر و بچه ها را با گربه دیگری از هر جنسیتی (بدون جدا کردن محیطشان از هم) یا اولین ملاقات گربه غریبه با بچه ها در خانه تنها بگذارید.
منبع :cat-pregnancy  

ترجمه : شیما.م

 

محبوبترین نژادهای گربه خانگی (۱۰ نژاد برتر)

در حدود 100 میلیون گربه به عنوان حیوان خانگی در اروپا برآورد شده ست.تابحال به این مسئله فکر کرده اید که محبوبترین نژادهای گربه در میان مردم کدامند؟این آمار در سال 2006 از طرف CFA ارائه شده ست! 

-THE PERSIAN   

   

بدون شک رتبه اول از آن گربه ایرانی ست!گربه ایرانی این رتبه را از سال 1871 بهمراه دارد و تابحال هیچ نژادی موفق به شکستن این رکورد نشده.گربه ایرانی به لحاظ نوع پوشش نیاز به رسیدگی و توجه فراوان و آراستگی روزانه دارد.این گربه بدلیل خصوصیات رفتاری،وقار و وفا نسبت به صاحب خود همیشه موردتوجه بوده ست. 

 

۲-THE MAINE COON  

این گربه بزرگ امریکائی از سال 1992 در مقام دوم قرار دارد.یکی از بزرگترین نژاد گربه های خانگی ست.وزن نرهای بالغ بین 12 تا 18 و وزن ماده های بالغ بین 10 تا 14 پوندست!آنها بسیار پرطاقت،مهربان و آرام هستند.گرچه جز گربه های موبلند محسوب میشوند اما به اندازه پرشینها نیاز به آراسته کردن ندارند. 

3-THE EXOTIC  

 

 

این گربه شبیه به گربه ایرانی ست البته با موهای کوتاه! برخی از مردم این گربه را با نام گربه ایرانی در پیژامه می شناسند.رفتار دوستانه و شیرین گربه های پرشین را دارد و با توجه به موکوتاه بودنش شانه کردن دو بار در هفته برایشان کفایت می کند. 

4- THE SIAMESE  

این نژاد بسیار اجتماعی ست و بخاطر صداهای عجیب و ناهنجارش برای جلب توجه مشهورست.سیامی ها اندامی لاغر و ورزیده با گوشهای بلند و موی کوتاه دارند. آنها عاشق نوازش هستند و بسیار وفادار.از مشخصه بارزشان وابستگی و توجه به یک شخص خاص ست ضمن اینکه نژاد بسیار مهربان و باهوشی ست. 

5- THE ABYSSINIAN  

گفته میشود این نژاد زیبا اولین بار توسط مصری ها اهلی شده اما در این مورد اطلاعات دقیق و مطمئنی در دسترس نیست.بسیار فعال و بازیگوش ست و عاشق همجواری با انسانهاست. 

-THE RAGDOLL    

 

 

گربه های بسیار دوست داشتنی هستند.این نژاد هم یکی دیگر از نژادهای بزرگ گربه خانگی ست.نرها 20 و ماده ها 15 پوند میشوند.علت این نامگذاری (عروسک پارچه ای) از آن جهت ست که وقتی این گربه ها را در آغوش می گیرید یکی از پاهایشان  مثل عروسکهای پارچه ای آویزان ست.دارای چشمهای آبی و قد متوسط و پوشش بدن مخملی و نرم ست.عاشق تعقیب کردن صاحب خود در هر جائی ست و این از خصیصه های بارز این نژاد محسوب میشود.این گربه بزرگ بسیار آرام ست تا حدی که به هیچ وجه نباید خارج از منزل برود چون توان مقابله در برابر حمله های احتمالی گربه های دیگر را ندارد. 

7-THE BIRMAN۷  

  

گربه برمه ای چشم آبی با پنجه های سفید ست گوئی که چکمه های سفیدی به پا دارد.خصلت بارز این نژاد منتظر ماندنش تا بازگشت صاحبش به خانه میباشد این کاری ست که نژاد سیامی هم انجام میدهد.علی رغم داشتن موهای بلند و نرم خیلی نیاز به شانه کردن ندارد. 

8-THE AMERICAN SHORTHAIR    

  

 این گربه بنظر شبیه گربه تبتی می آید اما در واقع آنها گربه های امریکائی موکوتاه هستند که بهمراه مهاجران به این قاره سفر کرده اند.گربه موکوتاه امریکائی شکارچی ماهری ست و طبیعت دوست داشتنی،آرام و مهربانی دارد که بخوبی با بچه ها ارتباط برقرار می کند.در رنگهای مختلفی دیده میشود اما رنگ غالب این نژاد مشکی بهمراه زمینه نقره ای ست. 

9-THE ORIENTAL   

 

این نژاد به لحاظ ظاهری و رفتاری شباهت زیادی به سیامی ها دارد البته تنها تفاوت بارزشان این ست که مثل سیامی ها پرسروصدا نیستند،بسیار وفادارند.دارای دو پوشش متفاوت موکوتاه و موبلند میباشد و بیش از 300 رنگ متفاوت در این نژاد دیده شده ست. 

10 -THE SPHYNX  

این گربه لخت برای خیلی ها ظاهری عجیب و غریب دارد.پوست بدن آنها براق و زیبا و در رنگهای متفاوتی ست.آنها بسیار فعال و پرجنب و جوش و عاشق پریدن و بالا رفتن هستند.بسیار وفادار و مهربان و در عین حال مرتب توجه و علاقه از صاحبش طلب میکنند.این نژاد به لحاظ بی مو بودن نیاز به  مراقبت و محافظت در برابر تابش مستقیم نور آفتاب به منظور جلوگیری از ابتلا به سرطان را دارد. 

منبع : cats & cat care 

ترجمه : شیما.م

دنیای سنجابها

در زیست‌شناسی، جوندگان (Rodentia) یکی از راسته‌های پستانداران هستند.

ویژگی آن‌ها دارا بودن دو دندان نیش همیشه در حال رشد در آرواره‌های بالا و پائین است که باید از طریق جوبدن کوتاه نگه داشته شود.

چهل درصد از تمام پستانداران جونده هستند و در همهٔ قاره‌ها به‌جز قارهٔ جنوبگان دیده می‌شوند. جوندگان معمول عبارتند از موشها، خرموش‌ها (موش‌های صحرایی)، سنجاب‌ها، سمورچه‌ها، تشی‌ها، همسترها، خوکچه‌های هندی، (جربیل‌ها)، موش‌های کیسه‌دار و بیدسترها(سگ‌های آبی).

در طبقه‌بندی‌های جانوری، جوندگان را از فروردهٔ جفت‌داران (Eutheria)، بالاراستهٔ Euarchontoglires  به شمار می‌آورند. 

 در این پست به معرفی سنجابها می پردازیم:سنجاب جونده ای است پستاندار از زیرشاخه طنابداران ،این حیوان در کشورهای اروپایی جز حیوانات اهلی محسوب نمی شود.
در طبیعت با توجه به توانایی خود در بالا رفتن از درخت اغلب در جنگلها ودر سوراخهایی که خود در درخت ایجاد می نماید زندگی میکند.سنجابها گیاهخوار بوده ومیوه ها ودانه ها عمده غذای طبیعی آنها را تشکیل می دهند. سنجاب درختی یک حیوان بسایر خاصی می باشد.
سنجاب یک ژیمناستیک کار شگفت انگیز است . دم بلند آن باعث می شود که آو را از بقیه پستانداران روی زمین به راحتی تشخیص داد. قدمت سنجاب طوسی به 50 میلیون سال می رسد ، از فسیلهای بدست آمده از آنها در آمریکای شمالی. سنجاب از خانواده جوندگان می باشد.
اسم سنجاب برگرفته شده است از یونان باستان ، جایی که ارسطو کلمه (Skiouros) را به کار برد ، Skia به معنی سایه می باشد و همچنین Oura به معنی دم می باشد. بنابراین معنی آن می شود (کسی که زیر سایه دمش می نشیند). قرنها بعد فرانسویها یک اسم به نام (esquirel) برای وصف این حیوان ساختند. و هم اکنون او را (Squirrel) می نامند. 365 نوع سنجاب در سراسر دنیا وجود دارد.
سنجابهای طوسی رنگهای متفاوتی دارند. طوسی های آنها بیشتر در عموم مردم راقب دارند تا قهوه ای آنها. همچنین سنجابهایی به رنگ مشکی و سفید یکدست وجود دارد.ولی آنها از تغییرات روی سنجاب طوسی بوجود آمده اند.طول سنجاب طوسی بطور متوسط به 38 سانتیمتر و وزن آن به 453 گرم می رسد. غذای آنها آجیل ، دانه و میوه می باشد. طول عمر سنجاب تقریباً 6 سال می باشد. اکثر سنجابهای شهری کمتر از یکسال زندگی می کنند.
سنجاب قرمز از نوع طوسی خود کوچکتر هستند. 20 تا 25 سانتیمتر طول. رنگ موی آنها از قرمز تا مشکی در متغیر است. اکثر آنها دارای شکم سفید و دم پُرزدار بلند قرمز رنگ می باشند . بعضی از زیر مجموعه های آنها می توانند دارای گوش مشکی رنگ باشند . آنها بیشتر در فصل زمستان رشد می کنند. سنجاب قرمز در جنگلهای کاج و صنوبر یافت می شود. سنجابها متعلق به خانواده جوندگان هستند و دارای 1650 نوع مختلف هستند. آنها بزرگترین گروه از پستانداران هستند.سنجاب قرمز می تواند پوشش مشکی داشته باشد. در حالیکه سنجاب کایباب دارای بدن مشکی و دم سفید می باشد هر دو آنها در جنگلهای کاج یافت می شوند.‌‏‎ 

 تغذیه: سنجاب طیف وسیعی از دانه ها،میوه ها و سبزیجات را می خورد.دانه ها شامل (غلات:گندم ،ذرت)و دانه های روغنی (مثل تخم آفتابگردان)و میوه ها شامل میوه های خشک(گردو،فندق،بلوط)و میوه های دیگر مثل سیب،انگور وسبزیجاتی نظیر کاهو وکلم همگی میتوانند مورد استفاده سنجاب قرار گیرند. نکته بسیار مهم در تغذیه سنجاب تنوع غذایی است .
تغذیه سنجاب طوسی ، آجیل ، دانه و میوه می باشد همچنین آنها تخم پرندگان ، حشرات ،حتی اگر غذای دیگری پیدا نکنند لاشه حیوانات را نیز می خورند. سنجاب طوسی مقداری نمک در رژیم غذایشان نیاز دارند ، و ممکن است بتواند این نمک را از خاک جاهایی که برف و یخ در آنجا بوده تأمین کند. سنجابها شاخه های درخت را برای تمیز کردن و تیز کردن دندانهایشان می جوند. به همین دلیل شما ممکن است شاخه های زیادی بر روی زمین اطراف درختهای بزرگ ببینید. همچنین آنها سیمهای برق را به همین جهت می جوند و اینکار موجب قطعی زیاد برق در کشور می شود. مغز سنجابها انداره گردو می باشد. یک سنجاب بالغ احتیاج دارد برای زنده مانده و فعالیت کردن در هفته 453.592 گرم غذا مصرف کند.آنها پوشش آجیل را با دندانهایش می شکنند. سپس آجیل را با لیسیدن یا مالیدن به صورتش قبل از دفن کردن تمیز می کند. این عمل یک بوی خاصی را به آجیل اضافه می کند که این کار به سنجاب کمک می کند بعداً آن را براحتی پیدا کند ، حتی زیر 30 سانتیمتر برف . 

 تولید مثل: سنجابها بیشترین فعالیت را دراواخر زمستان دارند ،وقتی که فصل جفتگیری فرا می رسد ، نرها به دنبال ماده ها می افتند ، وقتی که دنبال کردن به پایان می رسد زمان عشقبازی شروع می شود. مراسم دنبال کردن ، بر روی درختان با سرعت بالا اتفاق می افتد.
مدت زمان بارداری در گونه های کوچک 33 روز و در گونه های بزرگتر مانند سنجاب طوسی و نوع روباهی آن (Fox Squirrels) بالای 60 روز طول می کشد. سنجابها معمولاً در اوایل بهار به دنیا می آیند.
میانگین زایمان سنجابها در هر دوره 4 تا نوزاد می باشد. این میانگین با تغییر آب و هوا عوض می شود. وهله دوم زایمان در اواسط تابستان رخ می دهد ، اگر غذای کافی وجود داشته باشد. سنجاب ماده قوی ترین نر را در فصل جفتگیری انتخاب می کند.
اما بعد از یکبار جفتگیری دیگر با آن نر جفت نخواهد خورد. این طبیعت برای کاهش زاد و ولد و نگاه داشتن گونه ها می باشد. وزن سنجاب نوزاد هنگام زایمان 31/1035 گرم‌ و بالای 2.54 سانتیمتر طول دارد ، آنها در این زمان مو و دندان ندارند و تا 6 تا 8 هفته اول قادر به دیدن نمی باشند. 

 خلق و خو: غده عرق سنجابهای درختی در زیر پاهایشان است. بین پهنه پا و روی پنجه ها بین انگشتان می باشد. وقتی که گرم هستند و یا تحرک دارند جای پای خود را روی سطوح خشک می گذارند. این بو همچنین برای علامت گذاری درختان در قلمرو آنها استفاده می شود. اگر آشیانه سنجاب با هجوم کک ها یا مزاحمهای دیگر مواجه شود ، سنجاب از آنجا رفته و آشیانه جدید می سازد.برای همین است که درمحوطه ای که آنها زندگی می کنند تعداد آشیانه ها از سنجابها بیشتر می باشد. سنجاب طوسی در خیلی از جاهای غیر عادی لانه می سازد. در اطاق زیر شیروانی بیشتر از بقبه جاها آنها همچنین آشیانه های خود را در اتومبیلها ، دودکش ها ، کباب پزها و در ایوانها می سازند. وقتی که سنجاب احساس خطر کند ، حس طبیعی او ایجاب می کند که درجایی که هست بدون حرکت بماند.
اگر روی زمین باشد به طرف نردیکتری درخت می رود یا دیگر اشیاعی که بتواند برای فرار از آن بالا رود. اگر در درخت باشد با فشار محکم بدنش به پوست درخت به دور کنده درخت می چرخد. آراستن سنجاب نر درختی دو برابر آراستن ماده هایشان می باشد. آنها تمیزترین حیوانات در گروه جوندگان می باشند. دندان سنجابها مداوم رشد می کند. دندانهای جلویی آنها هر سال 15 سانتیمتر رشد می کند ، اما بعلت ساییده شدن منظم کوتاه می مانند.
دست کم 50 نوع سنجاب پرنده وجود دارد که اکثر آنها در آسیا زندگی می کنند. آنها درای آستر نرمی می باشند. 
در تابستان بیشتر فعالیت سنجابها 2 تا 3 ساعت بعد از طلوع خورشید می باشد، سپس آنها در بعد از ظهر استراحت می کنند ، و دوباره 2 ساعت قبل از غروب آفتاب شروع به فعالیت می کنند. سنجابها قبل از اینکه هوا کاملاً تاریک شود برای خوابیدن به آشیانه های خود می روند ، و به ندرت آشیانه های خود را در تاریکی ترک می کنند.
در زمستان سنجاب فعالیتهای خود را در آغاز و و سط روز به اتمام می رساند و در آشیانه خود تا روز بعدی می ماند. هنگام توفان زمستانی یا سرمای طاقت فرسا ، سنجاب ممکن است روزها آشیانه خود را ترک نکند. اما سنجاب درختی در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو نمی رود.
برخی از سنجابهای زمینی در زمستان به خوابی عمیقی در آشیانه هایشان فرو می روند. سنجاب بالغ بطور معمول به تنهایی زندگی می کند اما در سرمای شدید آشیانه خود را با سنجابهای دیگر ،برای نگه داشتن گرمای بدن خود تسهیم می کند. وقتی که درجه حرارت بالا رفت ، میهمانها آشیانه را ترک می کنند.
سنجابها با یک سری صدای جیر جیر با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. اندازه فرکانس معمولاً بین 01. کیلوهرتز و 10 کیلوهرتزمی باشد. این صداها توام با حرکات دم انجام می شود. اگر سنجاب محل زندگی خود را در اطاق زیر شیروانی شما تغیر داد ، تنها راه عملی که بتوانید آنها را از آنجا دور کنید فقط از راه تله گذاری امکان پذیر می باشد.  

 

بیماریهای مهم: در سنجابهائی که در خانه نگهداری میشوند پوکی استخوان ،انگل خارجی وبیماریهای تنفسی و مسمومیت بیشتر مشاهده شده است.
 

پوکی استخوان: یک اختلال تغذیه ای است که در اثر کمبود کلسیم وفسفر یا ویتامین Dیا اختلال در نسبتکلسیم به فسفر جیره بوجود می آید.در سنجابهایی که در ایران در منزل نگهداری میشوند بدلیل نوع تغذیه وکمبود منابع کلسیم وفسفر در جیره این عارضه زیاد دیده میشود.جهت پیشگیری از این امر ،باید نوزادان به اندازه کافی شیر مادر را خورده وپس از آن نیز مکملهای کلسیم دار به تناوب به جیره اضافه شود. 

 

انگلهای خارجی: انگلهایی از قبیل کک،شپش و کنه در موارد زیادی مشاهده شده اند.انگلهای خارجی علاوه بر خونخواری می توانند موجب انتقال بیماری شوند. درمان اینها بوسیله دارو های اختصاصی میسر میباشد. در مصرف این داروها که سمی هستند باید دقت زیادی نمود زیرا در صورت بلعیده شدن توسط سنجاب میتوانند موجب مسمومیت شوند.

همه آنچه که درباره هیمالین ها می خواهید بدانید!

حدود 50 سال پیش برای نخستین بار تلاش برای تولد نژادی جدید از گربه،با ظاهر پرمو و بزرگ پرشین و رنگ نژاد سیامی آغاز شد!حاصل این آمیزش، تولد گربه ای پاکوتاه با موهای بلند مثل پرشینها و چشمهای آبی و تنالیته رنگی مثل سیامی ها شد.
در امریکای شمالی این نژاد با نام هیمالین و در اروپا به Colorpoint Long-hairs شهرت یافت.
CFA همان ابتدا اظهار داشت که هیمالین نوعی از پرشین با رنگ متفاوت ست و نژاد مستقلی به حساب نمی آید!
TICA هیمالینها را به گونه ای مستقل اما زیر شاخه پرشینها و اگزاتیکهای موکوتاه می شناسد.
تنها AACE هیمالینها را به عنوان نژادی کاملا مستقل و استاندارد قبول دارد.

پرشین هیمالین ها از نظر رنگبندی 20 گونه اند!!!








 
 
 
 
 
تقسیم بندی رنگی هیمالین ها از طرف CFA
1- CHOCOLATE POINT
پوشش بدن،عاجی رنگ - پوینت ها (رنگ گوش،دم،پنجه ها و پوزه) شکلاتی - paw pad (کلمه معادل فارسی شو نمیدونم،بخشی از پنجه) و نوک بینی دارچینی - چشمهای آبی روشن

2-SEAL POINT
پوشش بدن،حنائی - زیر شکم و قفسه سینه سایه روشن ملایم از رنگ حنائی روشن - بینی و paw pad قهوه ای روشن - چشمهای آبی روشن

3-LILAC POINT
پوشش بدن،کرم - پوینت ها خاکستری با سایه روشن صورتی - بینی و paw pad،صورتی ملایم - چشمان آبی

4-BLUE POINT
پوشش بدن،مایل به آبی با تنالیته روشن - پوینت ها آبی - بینی و paw pad آبی مایل به خاکستری - چشمان آبی روشن

5-FLAME POINT
پوشش بدن،کرم - پوینت ها نارنجی مایل به قرمز - بینی و پنجه ها ارغوانی مایل به زرد ملایم - چشمان آبی 
 
6-CREAM POINTپوشش بدن کرم - پوینت ها کرم ملایم - بینی و paw pads صورتی - چشمان آبی روشن

7-SEAL TORTIE POINT
پوشش بدن کرم روشن یا حنائی ملایم - پوینت ها قهوه ای روشن با لکه های قرمز یا کرم - بینی و paw pads قهوه ای روشن یا صورتی - چشمان آبی روشن

8-BLUE CREAM POINT
پوشش بدن کرم یا آبی روشن - پوینت ها آبی با لکه های کرم - بینی و paw pads آبی متمایل به خاکستری - چشمان آبی روشن

9-CHOCOLATE TORTIE POINT
پوشش بدن عاجی - پوینت ها شکلاتی با لکه های قرمز یا کرم - بینی و paw pads دارچینی یا صورتی - چشمان آبی روشن

10-LILAC-CREAM POINT
پوشش بدن سفید برفی - پوینت ها یاسی با لکه های کرم - بینی و paw pads بنفش ملایم یا صورتی - چشمان آبی روشن  
 
11-SEAL LYNX POINTپوشش بدن کرم - پوینت ها با قهوه ای روشن شروع شده و بتدریج در انتها تیره تر میشود - بینی قهوه ای روشن یا آجری - paw pads قهوه ای - چشمان آبی روشن

12-BLUE LYNX POINT
پوشش بدن آبی روشن - پوینت ها با نقرآبی روشن شروع میشود و بتدریج در انتها تیره تر میشود - بینی آبی یا زرشکی - paw pads آبی - چشمان آبی روشن

13-FLAME LYNX POINT
پوشش بدن کرم روشن - پوینت ها نارنجی تیره که در انتها تدریجا تیره تر شده و به قرمز متمای میشود - بینی و paw pads ارغوانی - چشمان آبی روشن 

14-CREAM LYNX POINT
پوشش بدن کرم روشن - پوینت ها کرم تیره که تدریجا در انتها تیره تر هم میشود -بینی و paw pads ارغوانی - چشمان آبی روشن

15-SEAL TORTIE LYNX POINT
پوشش بدن کرم - پوینت ها قهوه ای روشن که در انتها به تدریج تیره تر میشود با لکه های قرمز - بینی و paw pads قهوه ای یا آجری یا ارغوانی - چشمان آبی روشن 
 
16-BLUE CREAM LYNX POINTپوشش بدن آبی - پوینت ها آبی تیره با لکه های کرم - بینی و paw pads آبی یا قرمز تیره یا صورتی - چشمان آبی روشن(این که همش شد آبی)

17-CHOCOLATE LYNX POINT
پوشش بدن عاجی - پوینت ها شیری که تدریجا در انتها شکلاتی میشود - بینی و paw pads ارغوانی یا صورتی - چشمان آبی روشن

18-LILAC LYNX POINT
پوشش بدن برفی - پوینت ها خاکستری با تنالیته صورتی - بینی و paw pads صورتی - چشمان آبی روشن

19-CHOCOLATE TORTIE LYNX POINT
پوشش بدن عاجی - پوینت ها شیری که در انتها تدریجا شکلاتی میشود با لکه های قرمز - بینی و paw pads دارچینی یا صورتی - چشمان آبی روشن

20-LILAC CREAM LYNX POINT
پوشش بدن برفی - پوینت ها خاکستری با تنالیته صورتی و لکه های کرم - بینی و paw pads ارغوانی یا صورتی - چشمان آبی روشن  
 
ترجمه : شیما.م
 
 
 

چین چیلا

چین چیلا جونده ای ست کمی بزرگتر از موش خرما که بومی کوهستانهای آند در آمریکای جنوبی میباشد.که متاسفانه نسل آن به خاطر شکار بی رویه (به منظور استفاده از خز لطیف آن در صنعت پوشاک)در معرض خطر قرار دارد همچنین این حیوان متاسفانه در گروه اگزوتیک پتها نیز میباشد که این مسئله هم در سالهای اخیر به خطر انقراضش دامن زده !!! 

اولین بار در سال 1918 یک مهندس کالیفرنیائی که در شیلی مشغول به کار بود به چین چیلاها علاقمند شد و به عنوان پت به آنها توجه کرد و به فکر پرورش آنها افتاد.وی سه سال تمام به همراه یک گروه کوچک به جستجوی آنها در کوهستان و زیستگاه طبیعی آنها پرداخت و در طی این زمان موفق به گرفتن 11 چین چیلا شد اما درست زمانیکه قصد خروج آنها از خاک شیلی را کرد با مخالفت شدید دولت شیلی رو به رو شد چرا که دولت در آن سالها مبارزه جدی برای جلوگیری از انقراض این حیوان را آغاز کرده و دست بسیاری از شکارچیان و قاچاقچیان را از این سودجوئی ها کوتاه کرده بود اما آقای چپمن با پافشاری زیاد و متقاعد کردن دولت شیلی موفق به خارج کردن 11 چین چیلا شد.... زمانیکه تکثیر آنها را در اسارت آغاز کرد متوجه شد فقط سه عدد از چین چیلاها ماده هستند با این وجود علاقه و پشتکار وی باعث موفقیت در تکثیر چین چیلا در اسارت شد و از آن سال این جونده مرموز به عنوان پت به عنوان یه اگزوتیک پت وارد خانه بسیاری از مشتاقان شد!......چین چیلاها اگرچه معمولا برای کودکان پت مناسبی به نظر نمی رسند اما از دسته پتهای محبوب برای نگهداری در اروپا و امریکا به شمار میروند که البته نیاز به توجه و صبر فراوان برای اهلی شدن دارند!عمر متوسط چین چیلاها 15 تا 20 سال ست که البته چین چیلای 27 ساله در انگلستان و 26 ساله در امریکا هم گزارش شده ست.اغلب آنها برای زندگی با همجنسان خود مشکلی ندارند اما گاها دیده شده که چین چیلاهای همجنس هم با هم نزاع می کنند. 

چین چیلاهای نر بعد از اتمام دوره شیرخوارگی حتما باید از مادر خود جدا شوند. 

چین چیلاها در طبیعت اغلب از علف تغذیه می کنند و غذاهای چرب یا با پروتئین بالا برایشان مضرست.میوه و سبزیجات تازه بهترین رژیم غذائی برای آنهاست.مصرف میوه های شیرین و غذاهای آماده (تریت) باید بسیار محدود باشد. 

رژیم غذائی نامناسب میتواند باعث ابتلای چین چیلا به اسهال،دیابت و مشکلات کبدی شود.
 

 

از اونجائی که چین چیلاها جز اگزاتیک پتها هستن و نگهداری از اگزاتیک پتها بزرگترین ظلم به اونهاست،من به دنبال دلایلی برای اثبات اشتباه نگهداری از چین چیلا بعنوان پت بودم.

6 دلیل برای اینکه چین چیلا را بعنوان پت انتخاب نکنیم:

1-چین چیلاها نیاز به توجه زیادی دارند و برای اهلی شدن باید وقت و حوصله زیادی صرف کرد،همچنین اغلب آنها از اینکه در آغوش انسانها باشند لذت نمی برند بنابراین پت مناسبی برای بچه ها بشمار نمی روند.
2-قفس آنها باید بطور مرتب کاملا تمیز شود، بوی بد قفس بشدت آزارشان میدهد.همچنین مناسبتری رژیم غذائی این پت هنوز ابهامات زیادی دارد و بدرستی مشخص نیست بهترین گزینه ها در سارت برای چین چیلاها چیست.بنابراین غالبا صاحبن این پت برای تغذیه اصولی این پت دچار مشکل و سردرگمی هستند و این مسئله گاها باعث بیماری چین چیلاها میشود. 

3-چین چیلاها غالبا اقدام به جویدن هر وسیله ای در خانه می کنند،از مبلمان و چارچوب دربهای چوبی گرفته تا کفش و سیم های برق!بنابراین اگر نتوانید چین چیلا را در محیطی محدود در منزل،که دسترسی به همه وسایل نداشته باشد را فراهم کنید،آسیبهای زیادی به اسباب منزلتان وارد میکند.


4-شما نمی توانید چین چیلاها را برای چند روز در منزل تنها گذاشته و به سفر روید،همچنین سفر برای آنها سخت ست چراکه در طول جابه جائی دچار استرس فراوان میشوند.بنابراین هر بار موقع سفر برای نگهداری از آنها دچار مشکل خواهید شد خصوصا اینکه امکان انتقال موقت آنها به خانه اشنایان هم فکر خوبی نیست چون آنها بسختی به محیط جدید خو می گیرند!
5-چین چیلاها شب فعال هستند بنابراین بسیاری از خواسته های شما از داشتن یک پت را برآورده نمی کنند چراکه زمانیکه شما بیدار هستید و برای بازی با آنها تمایل دارید آنها در خوابند و شب هنگام با بازی و ایجاد سروصدا خواب شما رو بر هم می زنند.
6-چین چیلاها می توانند در گرمائی که برای شما قابل تحمل ست بمیرند!

 

و مهم ترین دلیل و انگیزه خارج از منبع،چین چیلاها متعلق به حیات وحش هستند،آنها را در قفس نکنیم!

منابع : chinchillaplanet  _  Wikipedia
ترجمه :شیما.م

  

همستر خرسی!

می دونستین به بعضی از همسترای سوری که به لحاظ رنگی و ظاهری شبیه خرس هستن bear hamster میگن؟این دسته از همسترای سوری مشخصات خاصی دارن که در عکس زیر می بینین.  

 

جدول مقایسه نژادهای مختلف

روسی

روبوروفسکی

چینی

سفید زمستانی

سوری

*

استپ

بیابان-نیمه بیابان

استپ-نیمه بیابان

علفزار-استپ

علفزار

زیستگاه

۱۰-۷.۵

۵

۱۳-۱۰

۱۰

۱۵ــ۱۲

قد

۲-۱.۵

۳.۵ -۳ 

۳-۲

۲-۱.۵

۲.۵-۲

طول عمر

آرام-دست آموز

سریع-جهنده

تهاجمی

آرام-دست آموز

آرام-دست آموز

رفتار

آسان

متغیر-بسته به رفتار همستر

سخت در اسارت

آسان

آسان

نوع تکثیر

۲۲-۱۸

۳۰-۲۳

۲۱

۲۵-۱۸

۲۱-۱۶

دوره بارداری

۱۲-۸

۸-۶

۴

۶-۴ 

۲۰-۶

تعداد توله ها در هر زایمان

۲۱ روز

۳۰-۲۸ روز

۲۱ روز

۲۰ روز

۲۱ روز

دوران شیردهی

۳ماهگی

۴ ماهگی

۲ ماهگی*

۲ ماهگی*

۲ماهگی*

سن بلوغ

 

*باید به این نکته توجه داشت که اگرچه برخی از نژادها در دو ماهگی بالغ می شوند اما بارداری تا قبل از سه ماهگی و در مورد برخی دیگر از همسترها که جثه کوچکی دارند تا قبل از چهارماهگی اغلب خطرآفرین خواهدبود.چنانچه قصد تکثیر همستر را دارید به این نکته توجه کنید! 

ترجمه : شیما.م

 

خارق العاده های کوچک

 همستر٬ زیرخانواده از جوندگان است که خود ۱۸ زیرگونه دارد.کشف همستر به قرون وسطی در جنوب اروپا باز می گردد.اسم همستر برگرفته از کلمه آلمانی Hamstern به معنای انبار دهنده می باشد.همستر ها دارای دندانهای جلویی بزرگ و قدرتمندی می باشند که برای جلوگیری از رشد بیش از حد آن باید اشیائی برای جویدن در اختیار حیوان قرار داد . همسترها دارای حس بینایی بسیار ضعیف ودر عوض حس بویایی و شنوایی عالی هستند. همسترهای Golden را باید بعد از 8-10 هفتگی از یکدیگر جدا کرد تا با هم نجنگند ( خصوصا ماده ها) به هر حال نوع Russian Dwarf را می توان به صورت جفت نگهداری نمود.از جمله ویژ‌گی‌های بارز همستر کیسه‌های گونه‌ای بزرگ است.کیسه های گونه‌ای برگشتگی سطح خارجی دیواره دهانی به داخل است که می توان برای معاینه بوسیله پنس کیسه ها را به خارج برگرداند. کیسه‌های گونه‌ای برای حمل و نگهداری غذا و همچنین برای مراقبت از نوزادان تازه متولد شده در هنگام خطر کاربرد دارد. کیسه های گونه ای توانایی اتساع بسیار بالایی دارند ، دارای تحمل ایمنی قابل توجهی نیز می باشند..همستر می تواند معادل نصف وزن خود در کیسه های گونه ای غذا جا دهد و نگهداری کند. دوره جنسی در همستر ماده هر 4 روز تکرار می شود.اگر قصد جفت گیری و باردار کردن همستر ماده خود را دارید باید هر روز دستگاه تناسلی ماده را بخوبی بررسی کنید تا بتونید زمان مناسب رو تشخیص بدهید و همستر ماده خود را برای حفت گیری در کنار همستر نر مورد نظر قرار دهید درست در صبح روز بعد از تخمک گذاری ،یک سری ترشحات در اطراف دستگاه تناسلی(واژن)همستر ماده قابل مشاهده است که حالت شیری و لزج دارد،با مشاهده این ترشحات معمولاً دو روز بعد می تواند جفت گیری با موفقیت انجام شود،یعنی یکی دو روز بعد همستر ماده را در کنار همستر نر می توانید قرار بدهید و تقریباً لقاح و تخمک بارور می شه(باصطلاح می گیره)حتمی انجام خواهد شد.توجه کنید هیچگاه نباید همستر نر را در قفس همستر ماده قرار داد چراکه ماده برای دفاع از لانه خود به سمت همستر نر حمله وار می شود.رفتار این حیوانات وابسته به محیط اطرافشان ، ژنتیکشان  و ارتباط آنها با انسان‌ها است. 

تنوع گونه های همستر بسیار بالاست و بیش از ۴۵ گونه تا به حال شناسائی شده، ولی اغلب مردم فقط دو گونه از این همسترها را که حیوان خانگی هستند می شناسند و گونه های دیگر که کمتر به عنوان پت به خانه ها آمده اند یا اصلا هیچگاه به عنوان حیوان خانگی با ما نبوده اند برایشان ناشناخته ست. 

 

۱-همستر سوری(Syrian Hamsters) یا golden hamster: معمول ترین گونه همستر موجود در ایران است چراکه بیشترین سازگاری را با شرایط آب و هوائی ما دارد.تشخیص این گونه بسیار راحت است.کشیده تر و لاغرتر از همتایان دیگر خود است و همچنین چشمان ریزتری دارد.(در بخش مقایسه نژادهای مختلف گونه های مختلف همستر را از هر جهت مقایسه خواهیم کرد و تشخیص آنها از هم در آن بخش آسانتر خواهد بود).این گونه به سه دسته کلی تقسیم می شود.

الف)مو کوتاه(Short Hair): تعداد زیادی از آن را در اینجا دیده ایم حتی در مولوی!این دسته تنوع رنگی زیادی دره و در رنگهای سفید،کرم،مشکی،خاکستری،طلائی،قهوه ای و یا ترکیبی از این رنگها موجودست.

 

ب)مو بلند(Long Hair): این گونه از همستر سوری هم خوشبختانه در اینجا کمیاب نیست.

ج)فری و پشمالو(Rex): حجم موهایش بسیار بیشتر از همستر سوری مو بلند است و ظاهری آشفته دارد که به ندرت اینگونه را در ایران دیده ام.

 

۳-همستر کوتوله روسی(Dwarf Russian Hamsters) یا dzungarian: این نژاد همستر طولی به اندازۀ 10 تا 12 سانتیمتر داشته و دارای بدنی چاق، گرد و شفاف می‌باشد. محل سکونت آن در جلگه‌ها و صحراها و مناطق نیمه بیابانی آسیای مرکزی می‌باشد البته وی در علفزارهای مغولستان و شمال چین نیز زیست می‌کند. یک نکتۀ جالب در مورد این نژاد این است که نرها از ماده‌ها بزرگتر هستند. همستر کوتولۀ روسی یک حیوان اجتماعی بوده و به راحتی با سایر همسترها کنار می‌آید. طول عمر آن حداکثر 2 سال است. با توجه به این که این نژاد از صبر و تحمل چندان زیادی برخوردار نیست بنابراین به هنگام احساس ترس، احتمال این که اقدام به گاز گرفتن بکند زیاد است. با این حال با توجه به اندازۀ کوچکی که دارد، حیوان خانگی خوبی برای کودکان محسوب می‌شود. از ویژگی‌های دیگر این نژاد همستر داشتن بدنی با حالت ارتجاعی و قابل انبساط و پاهای پرمو است.تعداد کمی از این همسترها در ایران هستند و اغلب اصیل نبوده و از ترکیب دو نژاد روسی و سوری به وجود آمده اند با این حال به دلیل منحصر به فرد بودن  گرانتر هستند.

 

۴-همستر کوتوله روبوروفسکی(Dwarf Roborovskis Hamsters): کوچکترین گونه شناخته شده همستر در دنیاست.منشأ این نژاد همستر قسمت‌های غرب و شرق مغولستان و شمال چین می‌باشد. این نژاد کوچکترین نژاد همستر محسوب می‌شود. از آنجایی که از نظر رفتاری ترسو می‌باشد، رام و اهلی کردن آن چندان راحت نیست، از اینرو نژاد مناسبی به عنوان حیوان خانگی نمی‌باشد. همستر روبورفسکی طلایی – نارنجی با شکم و ابروهای سفیدرنگ و چشم‌های سیاه، از زیباترین و جذابترین همسترها محسوب می‌شود.(قد بالغ: فقط ۵ سانتی متر!).به دلیل طولانی بودن دوره بارداری،تکثیر دشوار در اسارت و تعداد کم توله ها در هر زایمان گرانترین گونه همستر می باشد. از آنجایی که از نظر رفتاری ترسو می‌باشد، رام و  اهلی کردن آن چندان راحت نیست، از این رو نژاد مناسبی به عنوان حیوان خانگی نمی‌باشد. همستر روبورفسکی طلایی – نارنجی با شکم و ابروهای سفیدرنگ و چشم‌های سیاه، از زیباترین و جذابترین همسترها محسوب می‌شود. طول عمر این همستر تقریباً 3 سال است.از خصوصیات دیگر این نژاد سریع و فرز بودن آن است. این ویژگی به اضافۀ کوچک بودنش، وی را قادر می‌سازد تا از کوچکترین و باریک‌ترین منافذ قفس بیرون بیاید. این نژاد همستر روحیۀ اجتماعی بسیار بالایی دارد به همین خاطر می‌توان آن را با سایر نژادهای همستر نیز نگهداری کرد.این گونه را تا امروز در ایران نداریم. 

 

 ۵-همستر چینی(Chinese Hamsters): به علت شباهت زیادش به موش و همچنین حالت تهاجمی و مشکل بودن تکثیر در اسارت طرفداران زیادی ندارد..لاغر و بسیار کشیده و دارای دُمی بلند است که تشخیص آن را بسیار آسان کرده است.منشأ این همستر مغولستان و قسمت‌های شمال چین می‌باشد. همستر چینی از لحاظ ژنتیکی بسیار شبیه به موش است به همین خاطر اهلی و دست‌آموز کردن آن مشکل است. همستر چینی بسیار ترسو بوده و در فصل جفت‌گیری ماده‌ها رفتار تهاجمی شدیدی نسبت به نرها دارند. این همستر اغلب به رنگ قهوه‌ای با رگه‌های تیره دیده می‌شود. گوش همستر چینی، خاکستری بوده و دارای چشمان سیاه رنگی می‌باشد. این نژاد بسیار اجتماعی بوده و به راحتی با نژادهای دیگر اخت می‌شود. حداکثر طول عمر حیوان 3 سال است.  

 

۶-سفیدهای زمستانی(Winter Whites): گونه ای شاخص که من در هیچ مقاله فارسی نامی از آن ندیده ام!!سر بزرگتری نسبت به بقیه همسترها دارد و این مشخصه چهره ای جالب و کاریکاتوری به وی داده.این گونه و گونه سوری تنها همسترهائی هستند که توانائی افزایش حجم مو در هنگام زمستان را دارند مسئله ای که متاسفانه در اسارت به ندرت اتفاق می افتد.منشأ این نژاد نواحی جنوب شرقی و جنوب غربی سیبری و جلگه‌های پرعلف قزاقستان می‌باشد. نسبت به همستر کوتوله روسی جثه کوچکتری دارد و حداکثر طول آن 10 سانتیمتر می‌باشد. خصوصیت جالب این نژاد که در واقع اسم خود را نیز از همین ویژگی‌اش گرفته، این است که در فصل زمستان رنگ آن تغییر کرده و سفید می‌شود.از دیگر خصوصیات ظاهری حیوان می‌توان به جثۀ بسیار کوچک، چشمان برجسته، ستون فقرات خمیده، گوش‌های خاکستری رنگ، شکم سفید و پاهای خزدارش اشاره کرد. همستر کوتولۀ زمستان سفید روسی فوق‌العاده اجتماعی است و به راحتی اهلی می‌شود. حداکثر طول عمر این نژاد 2 سال است.گونه سفیدهای زمستانی را هم تا امروز در ایران نداریم. 

 

 ۷-همستر رومانیائی:شبیه همستر سوری است و محل زیست آن در علفزارها و جلگه‌های رومانی شمال روسیه و بلغارستان،جنوب ترکیه و لبنان و اسرائیل است. همستر رومانی معمولاً به رنگ قهوه‌ای با شکم سفید رنگ دیده می‌شود. اندازۀ آن 20 تا 25 سانتیمتر است. این همستر اغلب در تحقیقات پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.همستر رومانی بیشتر زندگی خود را در سوراخ‌های زیرزمینی که به طرز استادانه‌ای، ورودی و اتاقک‌های متعددی برای آن ترتیب داده، سپری می‌کند و بین فصل بهار و تابستان به فعالیت تولیدمثلی می‌پردازد. 

  

۸-همستر اروپایی European Hamster :این نژاد جزء بزرگترین همسترها محسوب می‌شود که طول آن در جنس نر تا 32 سانتیمتر و در ماده‌ها تا 25 سانتیمتر می‌رسد.( طول دم : 3 تا 6 سانتیمتر ) منشأ این نژاد نواحی مرکزی و شرقی اروپا و روسیه بوده و محل زیست آن بیشتر، علفزارها، جلگه‌ها و حاشیۀ رودخانه‌ها است. همستر اروپایی در شنا کردن بسیار ماهر است. از خصوصیات جالب توجه وی داشتن کیسه‌های گونه‌ای بسیار بزرگ است که موقع شنا کردن آنها را متورم کرده و بدین وسیله به راحتی روی آب شناور می‌ماند.
این حیوان بسیار عصبی و تندخو بوده و در محیط قفس همواره آمادۀ حمله می‌باشد، بنابراین نمی‌تواند حیوان خانگی خوبی باشد و اغلب در تحقیقات پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. وی معمولاً به رنگ قهوه‌ای روشن با شکمی سیاه و پهلوهایی روشن دیده می‌شود.در شبکه ای از سوراخ ها که شامل چندین اتاق مجزا برای خواب و ذخیره غذاست، زندگی می کند. در اواخر تابستان برای ذخیره زمستانی اش به جمع آوری غذا می پردازد. علاقه زیادی به غلات دارد به گونه ای که ممکن است تا 10 کیلوگرم از آن را ذخیره کند. از اواسط پاییز تا اواخر زمستان به خواب زمستانی فرو می رود و به دفعات از خواب بیدار شده ، از ذخیره غذایی اش استفاده می کند. همستر شکم سیاه در حوالی مرغزارها و پرچین ها دیده می شود و می توان گفت که نوعی آفت برای مزارع محسوب می گردد. گاهی این نوع همستر را بخاطر خزش به تله هم می اندازند. این گونه از همسترها به ندرت بعنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. آنها حتی زمانی که احساس خطر کنند می توانند به سگ های بزرگ هم حمله کنند. از دانه ها ، حبوبات ، ریشه ها ، سیب زمینی ، گیاهان سبز و نوزاد حشرات تغذیه می کند. معمولا" در تابستان دو بار تولید مثل می کند و هر بار 6 تا 12 نوزاد به دنیا می آورد. ماده ها زمانی که فقط دو ماه از عمرشان گذشته است، قادر به زادآوری هستند. در اسارت به طرزی شگفت آور، عمری طولانی ( بیش از 8 سال ) پیدا می کند.  

 و اما همستر آلبینو: نژاد مستقلی محسوب نمی شود.در واقع به همسترهای چشم قرمز آلبینو می گویند که معمولا هم سفید رنگ هستند!در حقیقت ویژگی آلبینو (چشم قرمز یا نارنجی)در اغلب حیوانات خانگی دیده میشود.مثل خرگوش و گربه. 

 

همسترها در طبیعت زیر زمین نقب می‌زنند تا از دست شکارچیان در امان باشند. رژیم غذایی آنها شامل غذاهای خشک شده، دانه‌ها، میوه‌های تازه، و سبزیجات است.آنها ممکن است حشرات کوچک مانند جیرجیرک‌های کوچک یا شفیرهٔ سوسک‌ها را نیز بخورند. 

 

گردآوری و ترجمه : شیما.م