اخبار و اطلاعات تخصصی حیوانات
زردتشت: پناه دادن به ماده سگ و مراقبت از توله هایش مانند پرورش و تربیت فرزندان انسان پر ارج ست!اخبار و اطلاعات تخصصی حیوانات
زردتشت: پناه دادن به ماده سگ و مراقبت از توله هایش مانند پرورش و تربیت فرزندان انسان پر ارج ست!بیماری کبد چرب در گربه ها
بیماری کبد چرب همانگونه که از نام آن پیداست،در اثر تجمع بیش از حد چربی بر روی بافت کبد ایجاد میشود.دلایل متعددی برای تجمع چربی بر روی کبد ارائه شده اما با توجه به شروع تازه تحقیقات بر روی این بیماری در مقایسه با سایر بیماریها، ابهامات زیادی درباره اش وجود دارد و هنوز دامپزشکان از آن بعنوان بیماری ناشناخته یاد می کنند.
به نظر میرسد که گربه های چاق و پیر بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند ولی مسلما فاکتورهای بیشتری برای ایجاد این بیماری وجود دارد.
علایم و دلایل:بالا رفتن سن،کم تحرکی و پرخوری از دلایل اصلی و شناخته شده این بیماری بیان شده.
این بیماری همیشه با کم اشتهائی آغاز میشود،بی میلی به غذا خوردن روزهای متعددی ادامه می یابد،گربه بطور قابل ملاحظه ای وزن از دست میدهد،بیماری با افسردگی،بیحالی و خواب آلودگی،عدم کنترل بزاق دهان ادامه پیدا می کند تا در مرحله حاد به استفراغ،یرقان،حملات صرع و در نهایت کرختی و کما میرسد.همچنین کبد چرب میتواند عامل موثری برای ورم شکم نیز باشد.
توجه داشته باشید هر کم اشتهائی به منزله احتمال ابتلای گربه شما به کبدچرب نیست!چراکه گربه ها بنا به دلایل دیگری همچون جراحی،استرس،جابه جائی به مکانی جدید،پت تازه وارد و.......موقتا کم اشتها میشوند.
تشخیص و درمان: دامپزشکان غالبا با مشاهده کم اشتهائی طولانی مدت گربه مشکوک به این بیماری میشوند و در اولین مرحله با انجام آزمایش خون برای تعیین میزان آنزیم کبد اقدام به تشخیص می کنند.گام بعدی تکه برداری از کبدست.
برای درمان، دامپزشک با تغییر میزان پروتئین و کالری دریافتی شروع میکند و در برنامه غذائی میزان قابل توجهی ویتامین k می گنجاند.
در مراحل پیشرفته بیماری گربه به حدی بیحال ست که توان و اشتهای غذا خوردن ندارد بنابراین دامپزشک مجبور به تغذیه مستقیم به معده(با استفاده از لوله های مخصوص)میشود.گربه در این مرحله از بیماری دهیدراته(از دست دادن بیش از حد آب بدن) میشود و با سرم میتوان آب از دست رفته بدن را به گربه بازگرداند.
بیماری کبد چرب در صورت تشخیص و درمان صحییح و به موقع قابل درمان و یا حداقل قابل کنترل ست.
مسلما پیشگیری بهتر از درمان ست بنابراین گربه تان را به تحرک و فعالیت کافی تشویق کنید،اگر گربه پرخوری ست با مشورت دامپزشک برنامه غذائی با کالری کنترل شده برایش اجرا کنید و به هیچ وجه از پرخوری او بسادگی نگذرید.
منبع : buzzle
ترجمه : شیما.م
ارتباط بوی بد دهان و بیماری دهان و دندان گربه ها
اندکی بوی بد دهان برای گربه ها بواسطه گوشتخوار بودنشان طبیعی ست اما زمانیکه این بو از فاصله چند متری قابل استشمام باشد و آزاردهنده باشد، نشانه ای از یک بیماری ست.
تنفس بدبو عارضه ای شایع میان گربه های خانگی ست و اغلب صاحبان در مرحله ای این مشکل را با گربه شان تجربه می کنند.بوی بد دهان گربه ها دلایل بسیاری دارد که برخی از این دلایل بسیار جدی محسوب میشوند و در صورت بی توجهی حتی باعث مرگ گربه میشود!
اولین مسئله ای که در زمان ایجاد این عارضه در گربه ها باید به آن توجه داشت برنامه غذائی ست.
بنابراین به دقت بررسی کنید قبل از پیدایش مشکل بدبوئی دهان چه تغییراتی در برنامه غذائی گربه تان ایجاد کرده اید که احتمالا موجب ایجاد این مشکل شده چرا که برخی از غذاها این عارضه را تشدید می کنند.برنامه غذائی گذشته را (که برای گربه تان مشکلی ایجاد نکرده بود) مجدد اجرا کرده و یه هفته تامل کنید تا شاید به خودی خود مشکل حل شود.
اگر مشکل حل نشد،در مرحله بعد باید دهان گربه تان را به دقت بررسی کنید!بوی بد دهان اغلب اوقات بدلیل رشد باکتریها و رسوب آنها بر روی دندان و ایجاد جرم و پلاکتهای مضرست.قبل از ایجاد بیماریهای جدی دهان و دندان به دامپزشکی مراجعه کنید.در این مواقع دامپزشکان با جرم گیری و همچنین پیشنهاد برنامه غذائی مناسب با آنزیمهای نرمال و تجویز اسپری های آنتی باکتریال(که از بروز التهاب لثه و ایجاد جرم روی دندانها تا حد زیادی جلوگیری میکند) بیماری را درمان می کنند چراکه صرفا جرم گیری دندان ،درمانی مقطعی ست که اگر بدنبال آن برنامه غذائی مناسبی رعایت نشود بعد از چند ماه مجدد گربه با این بیماری درگیر میشود.
بعد از این دوره درمان مسواک کردن مستمر گربه(ترجیحا روزانه و حداقل هفته ای دو بار) باید انجام شود.بهترین زمان برای مسواک کردن دندان گربه ها نیم ساعت بعد از صرف غذاست.
اگر مشکل بوی بد دهان گربه شما با همه تدابیر بالا حل نشد،میتواند نشانه مشکلات ریشه دارتری باشد.
چه گربه هائی بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای دهان و دندان اند!
1-گربه هائی که کمتر از غذاهای خشک و جویدنی های حاوی فلوراید یا ترکیبات ضدپلاکت استفاده می کنند.غذاهای خشک جرم و پلاکت کمتری روی دندان ایجاد می کنند و جویدنی های مخصوص هم کمک موثری برای بهداشت دهان و دندان هستند.
2-گربه هائی که مبتلا به بیماریهای متابولیک مثل کم کاری تیروئید یا نارسائی های کلیوی و کبدی هستند.
3-گربه هائی که درگیر بیماری هائی که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن میشوند مثل سرطان اند.
لثه های کدر و قرمز و متورم
خونریزی لثه
کم اشتهائی
افزایش آب دهان بصورت غیرعادی
دندانهای شکسته،لق یا افتاده
ورم غیرعادی زیر چشم
حساسیت غذائی در گربه ها
حساسیت غذائی حتما با نشانه هائی مثل خارش یا ناراحتی پوستی همراه ست در حالیکه عدم تحمل برخی از غذاها در پتها دقیقا مثل دل درد خفیف یا حالت تهوع برخی از انسانها بعد از خوردن غذاهای سرخ کردنی و تند میباشد.خوشبختانه هر دو این مشکلات با تغییر رژیم غذائی قابل حل ست.
چندین مطالعه تحقیقاتی معتبر ثابت کرده ماهی،گوشت گاو و فراورده های لبنی بیشترین آلرژی در سگها و گربه ها را سبب میشود.
درمان این آلرژی با تغییر رژیم غذائی پت آغاز میشود،به این شکل که به مدت 12 هفته منابع غذائی دارای پروتئین و هیدرات کربن:برای مثل گوشت اردک و سیب زمینی یا گوشت آهو و سیب زمینی به حیوان داده شود و ر طول 12 هفته به غیر از پروتئین و هیدرات کربن نباید از منابع غذائی دیگری استفاده کند.حتی ریزه خواری از میز غذای شما نیز ممنوع ست و پت در حال درمان نباید اسید چرب و مولتی ویتامین دریافت کند.
سابقا دامپزشکان رژیم درمانی را برای مدت سه هفته روی سگها انجام میدادند که فقط 26 درصد سگها در زمان مقرر به درمان پاسخ مثبت دادند و در مطالعات بعدی مشخص شد که نزدیک به صد در صد سگها در طول 12 هفته به درمان پاسخ میدهند و از این رو درمان از سه هفته به 12 هفته تغییر کرده ست.اگر در طول 12 هفته نشانه های آلرژی به طور کامل محو شود میتوان به تدریج پت را به رژیم غذائی کامل تحت نظر دامپزشک برگرداند.
رژیم غذائی فوق فقط بعد از تشخیص بیماری باید آغاز شود،عموما از طریق آزمایش خون اقدام به بررسی آلرژی غذائی در پتها می کنند با این حال عده زیادی از دامپزشکان عقیده دارند که آزمایش خون روش دقیق و قطعی برای تشخیص نیست و بر روی آزمایش بر روی پوست حیوان مصرند با این حال همه دامپزشکان بر روی آزمایش و بررسی سابقه رژیم غذائی پت بیمار اتفاق نظر دارند.
منبع :peteducation
ترجمه : شیما.م
آشنائی با بیماری مهلک wet tail (دم خیس)
نوعی بیماری باکتریایی است که در اثر اختلال در توازن فلور میکروبی طبیعی دستگاه گوارش همستر ، اتفاق می افتد.عامل اصلی این بیماری استرس و ترس است و بیشتر در همسترهای جوانی که تازه از شیر گرفته شده و در شرایط نامطلوب و غیر استاندارد تکثیر شده اند دیده میشود. در محیط هایی که همستر در شرایط پر از اضطراب و در تعداد زیاد با هم نگهداری میشوند این بیماری بیشتر دیده شده.
بهترین راه برای کاهش احتمال بیماری wet tail این است که همستر را از چنین مکانهایی تهیه نکنید. بعلاوه مدتی به همستر تازه وارد خود اجازه دهید که به محیط جدید و شما عادت کند و در این فاصله ،به هیچوجه سعی نکنید که به زور آنرا در دست بگیرید .
علائم : از مهمترین علائم بیماری اسهال است.تفاوت آن با اسهال معمولی این است که شدیدتر است علاوه بر ناحیه مخرج قسمت بالای دم همستر نیز خیس و کثیف میشود ٬مدفوع همستر بوی تند و زننده ای دارد و کاملا شل و رنگش روشن است ٬ همستر در فاصله کوتاهی دهیدراته میشود(به شدت آب بدنش را از دست میدهد) که بسیار برای همستر مرگبار است.
این بیماری به شدت مسری بوده و باید حیوان بیمار کاملا جدا و دور از همسترهای دیگر باشد.از علائم دیگر بیماری بیحالی و بی اشتهایی است.
درمان :با مشاهده اولین علائم باید به سرعت همستر را به دامپزشکی ببرید. البته دارویی که سایتهای خارجی برای درمان این بیماری معرفی کردند dri-tail میباشد.
نکته مهم اینکه دهیدارته شدن همستر به هر دلیلی (چه به دلیل این بیماری و یا دلایل دیگه) به شدت برای همستر کشنده و خطرناک ست. بنابراین رساندن همستر بیمار با مشاهده اولین و کوچکترین علائم به دامپزشکی بسیار حیاتی ست.
درمان ضد انگلی همستر
پیپرازین را باید به آب آشامیدنی اضافه کرد.مصرف پیپرازین باید به مدت هفت روز مداوم صورت گیرد.پس از هفت روز قطع دارو، مجددا یک دورۀ هفت روزه مصرف تجویز می شود.
آیورمکتین به صورت زیرجلدی تزریق می شود.تزریق آیورمکتین درد و سوزش زیادی در محل تزریق ایجاد می کند بنابراین دارو باید به سرعت تزریق شود.آیورمکتین، 8 تا 10 روز بعد مجددا تکرار می شود.
جهت درمان تنیازیس تنها داروی مجاز در همستر،پرازیکوانتل است.چنانچه شکل تزریقی دارو در دسترس باشد،تجویز این شکل دارو ارجحیت دارد.دوز مصرفی برای هر دو شکل خوراکی و تزریقی یکسان است.لازم است تا پرازیکوانتل را پس از 12 روز تکرار کرد.
عفونت گوش در همستر
گاهی همسترها دچار عفونت گوش می شوند که معمولا این بیماری با علایم زیر ظاهر میشود.
علایم:عدم تعادل در زمان راه رفتن و کج شدن سر به یک سمت!
درمان:درمان بسیار سریع و راحت با تجویز به موقع آنتی بیوتیک انجام میشود اما حتما برای دریافت میزان مناسب آنتی بیوتیک باید به دامپزشک مراجعه کنید.مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک مرگ آور و مصرف کم ان نیز بی تاثیر خواهد بود.
دیابت در همسترها
در بخش مداوای همستر بیمار،بعضی از بیماری های شایعی که ممکنه همسترها به خاطر بی تجربگی ما به اون مبتلا بشن رو معرفی می کنم.
اولین و شایع ترین بیماری دیابت ست که معمولا در اثر رژیم غذائی اشتباه (شیرینی و شکلات و مواد قندی)،استرس و یا کثیف بودن محل نگهداری همستر بوجود می آید.هرچند این بیماری ریشه های ژنتیکی هم داره و در همسترهای کوتوله شایعتره.تداوم و شدت بیماری گاها باعث ایجاد حالت اغما و مرگ میشود.
علایم:نوشیدن بیش از حد آب،ادرار فراوان،لرزش اندام و کاهش درجه حرارت بدن٬بیحالی٬کاهش شدید وزن
درمان:متاسفانه بیماری دیابت درمان قطعی نداره و فقط دامپزشک ها با تجویز برخی داروها و تغییر رژیم غذائی آن را کنترل می کنند.بهبود کیفیت زندگی همستر (تمیز نگه داشتن محیط زندگی و دور نگه داشتن حیوان از استرس) و گنجاندن یونجه،بروکلی٬شاهی٬ریحان٬کرفس،سیب زمینی و تخم مرغ پخته و انواع جوانه ها در رژیم غذائی همستر دیابتی برای کنترل این بیماری موثرست.از خوراندن غذاهای آماده مخصوص همستر که به صورت کارخانه ای و با ترکیبات مختلفی تهیه میشود جدا خودداری کنید،چون اغلب حاوی روغن ذرت و شهدهای شیمیائی و شکر به عنوان مواد نگهدارنده میباشند که خود در بروز بیماری دیابت نقشی موثر دارد.سیب٬نخودفرنگی٬ذرت٬برنج برای همستر دیابتیک مضرند.غذاهای حاوی مواد قندی و چربی بالا مثل بادام زمینی باید حدالامکان از رژیم غذائی حذف شده و غذاهائی با پروتئین و فیبر بالا و همچنین سبزیجات و میوه جات بدون قند جایگزین شود.آب تمیز و تازه همیشه در اختیار همستر دیابتیک قرار دهید.
ترجمه:شیما.م