گربه خود را برای مسواک روزانه عادت دهید!
نوعی بیماری باکتریایی است که در اثر اختلال در توازن فلور میکروبی طبیعی دستگاه گوارش همستر ، اتفاق می افتد.عامل اصلی این بیماری استرس و ترس است و بیشتر در همسترهای جوانی که تازه از شیر گرفته شده و در شرایط نامطلوب و غیر استاندارد تکثیر شده اند دیده میشود. در محیط هایی که همستر در شرایط پر از اضطراب و در تعداد زیاد با هم نگهداری میشوند این بیماری بیشتر دیده شده.
بهترین راه برای کاهش احتمال بیماری wet tail این است که همستر را از چنین مکانهایی تهیه نکنید. بعلاوه مدتی به همستر تازه وارد خود اجازه دهید که به محیط جدید و شما عادت کند و در این فاصله ،به هیچوجه سعی نکنید که به زور آنرا در دست بگیرید .
علائم : از مهمترین علائم بیماری اسهال است.تفاوت آن با اسهال معمولی این است که شدیدتر است علاوه بر ناحیه مخرج قسمت بالای دم همستر نیز خیس و کثیف میشود ٬مدفوع همستر بوی تند و زننده ای دارد و کاملا شل و رنگش روشن است ٬ همستر در فاصله کوتاهی دهیدراته میشود(به شدت آب بدنش را از دست میدهد) که بسیار برای همستر مرگبار است.
این بیماری به شدت مسری بوده و باید حیوان بیمار کاملا جدا و دور از همسترهای دیگر باشد.از علائم دیگر بیماری بیحالی و بی اشتهایی است.
درمان :با مشاهده اولین علائم باید به سرعت همستر را به دامپزشکی ببرید. البته دارویی که سایتهای خارجی برای درمان این بیماری معرفی کردند dri-tail میباشد.
نکته مهم اینکه دهیدارته شدن همستر به هر دلیلی (چه به دلیل این بیماری و یا دلایل دیگه) به شدت برای همستر کشنده و خطرناک ست. بنابراین رساندن همستر بیمار با مشاهده اولین و کوچکترین علائم به دامپزشکی بسیار حیاتی ست.
بخاطر همه بی توجهی ها و بی مهری ها ،خصوصا نسبت به این نژاد خاص،به جرم شجره نامه مبهم و اصل و نسبش بر آن شدم تا مقاله ای از زبان یک گربه دست آموز موکوتاه بنویسم.
واژه ها و جملات کاملا خیالی و برگرفته از ذهن ست و مسلما مصاحبه ای در کار نبوده! اما با دیدن رنج هر روزه این گربه ها میتوان از نگاه های ملتمسانه و خاموششان کلمات پر درد را شنید!
در حدود 100 میلیون گربه به عنوان حیوان خانگی در اروپا برآورد شده ست.تابحال به این مسئله فکر کرده اید که محبوبترین نژادهای گربه در میان مردم کدامند؟این آمار در سال 2006 از طرف CFA ارائه شده ست!
1 -THE PERSIAN
بدون شک رتبه اول از آن گربه ایرانی ست!گربه ایرانی این رتبه را از سال 1871 بهمراه دارد و تابحال هیچ نژادی موفق به شکستن این رکورد نشده.گربه ایرانی به لحاظ نوع پوشش نیاز به رسیدگی و توجه فراوان و آراستگی روزانه دارد.این گربه بدلیل خصوصیات رفتاری،وقار و وفا نسبت به صاحب خود همیشه موردتوجه بوده ست.
۲-THE MAINE COON
این گربه بزرگ امریکائی از سال 1992 در مقام دوم قرار دارد.یکی از بزرگترین نژاد گربه های خانگی ست.وزن نرهای بالغ بین 12 تا 18 و وزن ماده های بالغ بین 10 تا 14 پوندست!آنها بسیار پرطاقت،مهربان و آرام هستند.گرچه جز گربه های موبلند محسوب میشوند اما به اندازه پرشینها نیاز به آراسته کردن ندارند.
3-THE EXOTIC
این گربه شبیه به گربه ایرانی ست البته با موهای کوتاه! برخی از مردم این گربه را با نام گربه ایرانی در پیژامه می شناسند.رفتار دوستانه و شیرین گربه های پرشین را دارد و با توجه به موکوتاه بودنش شانه کردن دو بار در هفته برایشان کفایت می کند.
4- THE SIAMESE
این نژاد بسیار اجتماعی ست و بخاطر صداهای عجیب و ناهنجارش برای جلب توجه مشهورست.سیامی ها اندامی لاغر و ورزیده با گوشهای بلند و موی کوتاه دارند. آنها عاشق نوازش هستند و بسیار وفادار.از مشخصه بارزشان وابستگی و توجه به یک شخص خاص ست ضمن اینکه نژاد بسیار مهربان و باهوشی ست.
5- THE ABYSSINIAN
گفته میشود این نژاد زیبا اولین بار توسط مصری ها اهلی شده اما در این مورد اطلاعات دقیق و مطمئنی در دسترس نیست.بسیار فعال و بازیگوش ست و عاشق همجواری با انسانهاست.
6 -THE RAGDOLL
گربه های بسیار دوست داشتنی هستند.این نژاد هم یکی دیگر از نژادهای بزرگ گربه خانگی ست.نرها 20 و ماده ها 15 پوند میشوند.علت این نامگذاری (عروسک پارچه ای) از آن جهت ست که وقتی این گربه ها را در آغوش می گیرید یکی از پاهایشان مثل عروسکهای پارچه ای آویزان ست.دارای چشمهای آبی و قد متوسط و پوشش بدن مخملی و نرم ست.عاشق تعقیب کردن صاحب خود در هر جائی ست و این از خصیصه های بارز این نژاد محسوب میشود.این گربه بزرگ بسیار آرام ست تا حدی که به هیچ وجه نباید خارج از منزل برود چون توان مقابله در برابر حمله های احتمالی گربه های دیگر را ندارد.
7-THE BIRMAN۷
گربه برمه ای چشم آبی با پنجه های سفید ست گوئی که چکمه های سفیدی به پا دارد.خصلت بارز این نژاد منتظر ماندنش تا بازگشت صاحبش به خانه میباشد این کاری ست که نژاد سیامی هم انجام میدهد.علی رغم داشتن موهای بلند و نرم خیلی نیاز به شانه کردن ندارد.
8-THE AMERICAN SHORTHAIR
این گربه بنظر شبیه گربه تبتی می آید اما در واقع آنها گربه های امریکائی موکوتاه هستند که بهمراه مهاجران به این قاره سفر کرده اند.گربه موکوتاه امریکائی شکارچی ماهری ست و طبیعت دوست داشتنی،آرام و مهربانی دارد که بخوبی با بچه ها ارتباط برقرار می کند.در رنگهای مختلفی دیده میشود اما رنگ غالب این نژاد مشکی بهمراه زمینه نقره ای ست.
9-THE ORIENTAL
این نژاد به لحاظ ظاهری و رفتاری شباهت زیادی به سیامی ها دارد البته تنها تفاوت بارزشان این ست که مثل سیامی ها پرسروصدا نیستند،بسیار وفادارند.دارای دو پوشش متفاوت موکوتاه و موبلند میباشد و بیش از 300 رنگ متفاوت در این نژاد دیده شده ست.
10 -THE SPHYNX
این گربه لخت برای خیلی ها ظاهری عجیب و غریب دارد.پوست بدن آنها براق و زیبا و در رنگهای متفاوتی ست.آنها بسیار فعال و پرجنب و جوش و عاشق پریدن و بالا رفتن هستند.بسیار وفادار و مهربان و در عین حال مرتب توجه و علاقه از صاحبش طلب میکنند.این نژاد به لحاظ بی مو بودن نیاز به مراقبت و محافظت در برابر تابش مستقیم نور آفتاب به منظور جلوگیری از ابتلا به سرطان را دارد.
منبع : cats & cat care
ترجمه : شیما.م
در زیستشناسی، جوندگان (Rodentia) یکی از راستههای پستانداران هستند.
ویژگی آنها دارا بودن دو دندان نیش همیشه در حال رشد در آروارههای بالا و پائین است که باید از طریق جوبدن کوتاه نگه داشته شود.
چهل درصد از تمام پستانداران جونده هستند و در همهٔ قارهها بهجز قارهٔ جنوبگان دیده میشوند. جوندگان معمول عبارتند از موشها، خرموشها (موشهای صحرایی)، سنجابها، سمورچهها، تشیها، همسترها، خوکچههای هندی، (جربیلها)، موشهای کیسهدار و بیدسترها(سگهای آبی).
در طبقهبندیهای جانوری، جوندگان را از فروردهٔ جفتداران (Eutheria)، بالاراستهٔ Euarchontoglires به شمار میآورند.
در این پست به معرفی سنجابها می پردازیم:سنجاب جونده ای است پستاندار از زیرشاخه طنابداران ،این حیوان در کشورهای اروپایی جز حیوانات اهلی محسوب نمی شود.
در طبیعت با توجه به توانایی خود در بالا رفتن از درخت اغلب در جنگلها ودر سوراخهایی که خود در درخت ایجاد می نماید زندگی میکند.سنجابها گیاهخوار بوده ومیوه ها ودانه ها عمده غذای طبیعی آنها را تشکیل می دهند. سنجاب درختی یک حیوان بسایر خاصی می باشد.
سنجاب یک ژیمناستیک کار شگفت انگیز است . دم بلند آن باعث می شود که آو را از بقیه پستانداران روی زمین به راحتی تشخیص داد. قدمت سنجاب طوسی به 50 میلیون سال می رسد ، از فسیلهای بدست آمده از آنها در آمریکای شمالی. سنجاب از خانواده جوندگان می باشد.
اسم سنجاب برگرفته شده است از یونان باستان ، جایی که ارسطو کلمه (Skiouros) را به کار برد ، Skia به معنی سایه می باشد و همچنین Oura به معنی دم می باشد. بنابراین معنی آن می شود (کسی که زیر سایه دمش می نشیند). قرنها بعد فرانسویها یک اسم به نام (esquirel) برای وصف این حیوان ساختند. و هم اکنون او را (Squirrel) می نامند. 365 نوع سنجاب در سراسر دنیا وجود دارد.
سنجابهای طوسی رنگهای متفاوتی دارند. طوسی های آنها بیشتر در عموم مردم راقب دارند تا قهوه ای آنها. همچنین سنجابهایی به رنگ مشکی و سفید یکدست وجود دارد.ولی آنها از تغییرات روی سنجاب طوسی بوجود آمده اند.طول سنجاب طوسی بطور متوسط به 38 سانتیمتر و وزن آن به 453 گرم می رسد. غذای آنها آجیل ، دانه و میوه می باشد. طول عمر سنجاب تقریباً 6 سال می باشد. اکثر سنجابهای شهری کمتر از یکسال زندگی می کنند.
سنجاب قرمز از نوع طوسی خود کوچکتر هستند. 20 تا 25 سانتیمتر طول. رنگ موی آنها از قرمز تا مشکی در متغیر است. اکثر آنها دارای شکم سفید و دم پُرزدار بلند قرمز رنگ می باشند . بعضی از زیر مجموعه های آنها می توانند دارای گوش مشکی رنگ باشند . آنها بیشتر در فصل زمستان رشد می کنند. سنجاب قرمز در جنگلهای کاج و صنوبر یافت می شود. سنجابها متعلق به خانواده جوندگان هستند و دارای 1650 نوع مختلف هستند. آنها بزرگترین گروه از پستانداران هستند.سنجاب قرمز می تواند پوشش مشکی داشته باشد. در حالیکه سنجاب کایباب دارای بدن مشکی و دم سفید می باشد هر دو آنها در جنگلهای کاج یافت می شوند.
تغذیه: سنجاب طیف وسیعی از دانه ها،میوه ها و سبزیجات را می خورد.دانه ها شامل (غلات:گندم ،ذرت)و دانه های روغنی (مثل تخم آفتابگردان)و میوه ها شامل میوه های خشک(گردو،فندق،بلوط)و میوه های دیگر مثل سیب،انگور وسبزیجاتی نظیر کاهو وکلم همگی میتوانند مورد استفاده سنجاب قرار گیرند. نکته بسیار مهم در تغذیه سنجاب تنوع غذایی است .
تغذیه سنجاب طوسی ، آجیل ، دانه و میوه می باشد همچنین آنها تخم پرندگان ، حشرات ،حتی اگر غذای دیگری پیدا نکنند لاشه حیوانات را نیز می خورند. سنجاب طوسی مقداری نمک در رژیم غذایشان نیاز دارند ، و ممکن است بتواند این نمک را از خاک جاهایی که برف و یخ در آنجا بوده تأمین کند. سنجابها شاخه های درخت را برای تمیز کردن و تیز کردن دندانهایشان می جوند. به همین دلیل شما ممکن است شاخه های زیادی بر روی زمین اطراف درختهای بزرگ ببینید. همچنین آنها سیمهای برق را به همین جهت می جوند و اینکار موجب قطعی زیاد برق در کشور می شود. مغز سنجابها انداره گردو می باشد. یک سنجاب بالغ احتیاج دارد برای زنده مانده و فعالیت کردن در هفته 453.592 گرم غذا مصرف کند.آنها پوشش آجیل را با دندانهایش می شکنند. سپس آجیل را با لیسیدن یا مالیدن به صورتش قبل از دفن کردن تمیز می کند. این عمل یک بوی خاصی را به آجیل اضافه می کند که این کار به سنجاب کمک می کند بعداً آن را براحتی پیدا کند ، حتی زیر 30 سانتیمتر برف .
تولید مثل: سنجابها بیشترین فعالیت را دراواخر زمستان دارند ،وقتی که فصل جفتگیری فرا می رسد ، نرها به دنبال ماده ها می افتند ، وقتی که دنبال کردن به پایان می رسد زمان عشقبازی شروع می شود. مراسم دنبال کردن ، بر روی درختان با سرعت بالا اتفاق می افتد.
مدت زمان بارداری در گونه های کوچک 33 روز و در گونه های بزرگتر مانند سنجاب طوسی و نوع روباهی آن (Fox Squirrels) بالای 60 روز طول می کشد. سنجابها معمولاً در اوایل بهار به دنیا می آیند.
میانگین زایمان سنجابها در هر دوره 4 تا نوزاد می باشد. این میانگین با تغییر آب و هوا عوض می شود. وهله دوم زایمان در اواسط تابستان رخ می دهد ، اگر غذای کافی وجود داشته باشد. سنجاب ماده قوی ترین نر را در فصل جفتگیری انتخاب می کند.
اما بعد از یکبار جفتگیری دیگر با آن نر جفت نخواهد خورد. این طبیعت برای کاهش زاد و ولد و نگاه داشتن گونه ها می باشد. وزن سنجاب نوزاد هنگام زایمان 31/1035 گرم و بالای 2.54 سانتیمتر طول دارد ، آنها در این زمان مو و دندان ندارند و تا 6 تا 8 هفته اول قادر به دیدن نمی باشند.
خلق و خو: غده عرق سنجابهای درختی در زیر پاهایشان است. بین پهنه پا و روی پنجه ها بین انگشتان می باشد. وقتی که گرم هستند و یا تحرک دارند جای پای خود را روی سطوح خشک می گذارند. این بو همچنین برای علامت گذاری درختان در قلمرو آنها استفاده می شود. اگر آشیانه سنجاب با هجوم کک ها یا مزاحمهای دیگر مواجه شود ، سنجاب از آنجا رفته و آشیانه جدید می سازد.برای همین است که درمحوطه ای که آنها زندگی می کنند تعداد آشیانه ها از سنجابها بیشتر می باشد. سنجاب طوسی در خیلی از جاهای غیر عادی لانه می سازد. در اطاق زیر شیروانی بیشتر از بقبه جاها آنها همچنین آشیانه های خود را در اتومبیلها ، دودکش ها ، کباب پزها و در ایوانها می سازند. وقتی که سنجاب احساس خطر کند ، حس طبیعی او ایجاب می کند که درجایی که هست بدون حرکت بماند.
اگر روی زمین باشد به طرف نردیکتری درخت می رود یا دیگر اشیاعی که بتواند برای فرار از آن بالا رود. اگر در درخت باشد با فشار محکم بدنش به پوست درخت به دور کنده درخت می چرخد. آراستن سنجاب نر درختی دو برابر آراستن ماده هایشان می باشد. آنها تمیزترین حیوانات در گروه جوندگان می باشند. دندان سنجابها مداوم رشد می کند. دندانهای جلویی آنها هر سال 15 سانتیمتر رشد می کند ، اما بعلت ساییده شدن منظم کوتاه می مانند.
دست کم 50 نوع سنجاب پرنده وجود دارد که اکثر آنها در آسیا زندگی می کنند. آنها درای آستر نرمی می باشند. در تابستان بیشتر فعالیت سنجابها 2 تا 3 ساعت بعد از طلوع خورشید می باشد، سپس آنها در بعد از ظهر استراحت می کنند ، و دوباره 2 ساعت قبل از غروب آفتاب شروع به فعالیت می کنند. سنجابها قبل از اینکه هوا کاملاً تاریک شود برای خوابیدن به آشیانه های خود می روند ، و به ندرت آشیانه های خود را در تاریکی ترک می کنند.
در زمستان سنجاب فعالیتهای خود را در آغاز و و سط روز به اتمام می رساند و در آشیانه خود تا روز بعدی می ماند. هنگام توفان زمستانی یا سرمای طاقت فرسا ، سنجاب ممکن است روزها آشیانه خود را ترک نکند. اما سنجاب درختی در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو نمی رود.
برخی از سنجابهای زمینی در زمستان به خوابی عمیقی در آشیانه هایشان فرو می روند. سنجاب بالغ بطور معمول به تنهایی زندگی می کند اما در سرمای شدید آشیانه خود را با سنجابهای دیگر ،برای نگه داشتن گرمای بدن خود تسهیم می کند. وقتی که درجه حرارت بالا رفت ، میهمانها آشیانه را ترک می کنند.
سنجابها با یک سری صدای جیر جیر با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. اندازه فرکانس معمولاً بین 01. کیلوهرتز و 10 کیلوهرتزمی باشد. این صداها توام با حرکات دم انجام می شود. اگر سنجاب محل زندگی خود را در اطاق زیر شیروانی شما تغیر داد ، تنها راه عملی که بتوانید آنها را از آنجا دور کنید فقط از راه تله گذاری امکان پذیر می باشد.
بیماریهای مهم: در سنجابهائی که در خانه نگهداری میشوند پوکی استخوان ،انگل خارجی وبیماریهای تنفسی و مسمومیت بیشتر مشاهده شده است.
پوکی استخوان: یک اختلال تغذیه ای است که در اثر کمبود کلسیم وفسفر یا ویتامین Dیا اختلال در نسبتکلسیم به فسفر جیره بوجود می آید.در سنجابهایی که در ایران در منزل نگهداری میشوند بدلیل نوع تغذیه وکمبود منابع کلسیم وفسفر در جیره این عارضه زیاد دیده میشود.جهت پیشگیری از این امر ،باید نوزادان به اندازه کافی شیر مادر را خورده وپس از آن نیز مکملهای کلسیم دار به تناوب به جیره اضافه شود.
انگلهای خارجی: انگلهایی از قبیل کک،شپش و کنه در موارد زیادی مشاهده شده اند.انگلهای خارجی علاوه بر خونخواری می توانند موجب انتقال بیماری شوند. درمان اینها بوسیله دارو های اختصاصی میسر میباشد. در مصرف این داروها که سمی هستند باید دقت زیادی نمود زیرا در صورت بلعیده شدن توسط سنجاب میتوانند موجب مسمومیت شوند.
تصمیم گرفتم که یه همبازی برای پتا بیارم چون بیشتر مواقع خونه نیستم و دوست نداشتم پتا احساس تنهائی کنه.از طرفی عاشق گربه های هیمالین بودم و این شد که بالاخره بعد از مدتی جستجو آقا سورن رو پیدا کردم و ۳ اردیبهشت موقعی که دو ماه و ۱۴ روزش بود خریدم.تو این مدت هر بار که خواستم در مورد آقا سورن بنویسم کاری پیش اومد و نشد.برای همین این عضو جدید خونواده رو با کمی تاخیر خدمتتون معرفی میکنم.
سورن متولد ۲۱ بهمنه (دقیقا یه هفته قبل از تولد من)
سورن به خونه ما اومد اما نزدیک به یه هفته رفتار پتا بشدت باهاش خصمانه بود٬حتی پتا از دست منم عصبانی بود که چرا یه گربه دیگه رو به قلمروش آوردم اما بعد از مدتی کم کم بوجودش عادت کرده الان گاهی که پتا حوصله داشته باشه با هم بازی می کنن اما امان از روزی که پتا خانوم نخواد بازی کنه باز رفتارای تهاجمیش به سورن شروع میشه!
پتا نسبت به زمانیکه تو خونه گربه دیگه ای نبود رفتارش تغییر کرده .اون موقع با من بازی میکرد و مهربونتر بود اما الان دیگه خیلی با من بازی نمیکنه و حساستر هم شده برای همین سعی میکنم بیشتر هواشو داشته باشم تا حس نکنه که سورن رو بیشتر از اون دوست دارم.
حدود 50 سال پیش برای نخستین بار تلاش برای تولد نژادی جدید از گربه،با ظاهر پرمو و بزرگ پرشین و رنگ نژاد سیامی آغاز شد!حاصل این آمیزش، تولد گربه ای پاکوتاه با موهای بلند مثل پرشینها و چشمهای آبی و تنالیته رنگی مثل سیامی ها شد.
در امریکای شمالی این نژاد با نام هیمالین و در اروپا به Colorpoint Long-hairs شهرت یافت.
CFA همان ابتدا اظهار داشت که هیمالین نوعی از پرشین با رنگ متفاوت ست و نژاد مستقلی به حساب نمی آید!
TICA هیمالینها را به گونه ای مستقل اما زیر شاخه پرشینها و اگزاتیکهای موکوتاه می شناسد.
تنها AACE هیمالینها را به عنوان نژادی کاملا مستقل و استاندارد قبول دارد.
پرشین هیمالین ها از نظر رنگبندی 20 گونه اند!!!