حیوانات هم مومیائی می شدند!

مصریان در روزگار باستان برای مومیایی کردن نه فقط انسانها بلکه جانوران نیز مشهور بودند.حیوانات مومیایی شده به چهارگونه تقسیم میشوند: بعنوان غذا برای متوفی در آخرت، حیوانات اهلی (خانگی)شخص متوفی، حیوانات آئینی و پیشکش های نذر شده. سه نوع اول در سراسر تاریخ مصر رواج داشت، نوع آخر کاملا به دوره یونانی- رومی محدود میشود. بطور کلی حیواناتی که بعنوان غذا دفن میشدند درسته نبودند بلکه تکه تکه میشدند. تا سلسله هجدهم این «مومیایی های آذوقه ای» به فرم تکه های گوشت یا پرنده کامل در تالارهای تدفینی قرار می گرفتند، گاهی درون ظروف سفالین نهاده میشدند تا متوفی بتواند در زندگی پس از مرگ از آنها بهره مند شود. از سلسله هجدهم تا بیست و یکم مومیایی های آذوقه ای شامل تکه های گوشت یا پرنده های درسته بود که با نمک و ناترون (نمک مقدس که از وادی ناترون حدود 64 کیلومتری شمال غرب قاهره آورده میشد) عمل آوری و سپس در باندهای کتانی پیچیده میشدند. این گوشتها در تابوتهای کوچک تکی از جنس چوب درخت انجیر مصری که به شکل فرم و ابعاد گوشت در می آمد قرار می گرفتند.

سگ مومیایی شده از مقبره kv۵۰ شاید یک سگ خانگی سلطنتی

بابونها نیز به خاطر توث تقدس داشتند مطالعه دی ان ای بابون برای جستجوی ویروس ایدز هم اکنون در حال انجام است

  

تصویر اشعه ایکس از گربه مومیایی شده، لیورپول 

مومیایی کروکدیل، کروکدیل های مقدس در تمام اندازه ها اغلب مومیایی میشدند دو گورستان اصلی آنها در فیوم و کُوم اُمبو قرار دارد

مومیایی مادر آپیس دربردارنده سر گاو ماده که در مدل گچ اندود جانور سوار شده

این مومیایی آذوقه ای محتوی پای یک گاو است که قبل از آنکه
درون مقبره یویا و تجویی در دره پادشاهان گذاشته شود در نمک حفظ و پس از باند پیچی در تابوت قرار میگرفت

منبع :مصرشناسی